Today we will devote our lesson to the Prepositions of the Greek language. We will learn

• which are the Prepositions,
• their meaning,
• the construction (syntax) of prepositional phrases.

Prepositions are the little undeclinable words that are placed before nouns or adverbs, and express place, manner, time, cause, amount, etc.

Prepositions are an all-important part of speech, because they help us understand the relation between words of a phrase. Furthermore, they are widely used to form a major part of Greek vocabulary, as they precede simple words and, subsequently, modify them by superposing additional layers of meaning.

Table of Greek Prepositions & their meanings

As a general rule, prepositions are followed by the noun (or nominal phrase) in the accusative case — in rarest occasions, the noun is in the genitive case.

Examples of phrases using the above Prepositions:

But this is not all!

In this lesson, we learned modern Greek prepositions, their meaning as they are used in Greek phrases.

In the next lesson, we will learn the so-called ‘arcaic’ Greek prepositions. These are not used on their own in sentences anymore, but they help form the words of the Greek vocabulary.
.

In this post, we’re going to wrap up the chapters on

• Adjective comparison,
• Numerals,
• Pronouns,

———————————————-

I. Adjectives: Degrees of Comparison

In Lesson 9, we talked about the degrees of comparison of Greek adjectives, and we examined those which are formed in a regular manner. Yet, there are also some which are irregular, and now we’re going to see in what their irregularity consists.

a. Greek adjectives whose Comparative and Superlative degrees are not based on the endings (or even on the roots) of the Positive degree. The most common of these are:

All the above are also declined in the Feminine and Neutral forms, like normal adjectives do. See Lesson 5 and Lesson 6 for details.

b. There are also some adjectives that do not form a Comparative and a Superlative degree — i.e. they only have a Positive degree. These are adjectives expressing:

• material from which something is made: ξύλινος (wooden), σιδερένιος (iron),
• origin / parentage: πατρικός (paternal), ελληνικός (Greek),
• place from where something comes from or belongs to: ορεινός (mountainous), θαλασσινός (marine),
• time in which something occurs: πρωινός (matinal), καλοκαιρινός (aestival), αιώνιος (eternal),
• color: κόκκινος (red), κίτρινος (yellow).

II. Numerals

We have learned numbers up to one hundred (100). But we have a long way to go on our way to infinity.

Yep, I said Greek is not very difficult — but, really, are you absolutely certain that you know all numerals in English? (ok, just teasing you…)

Other types of numerals:

Multiplicatives
They show of how many parts something is comprised:

απλός, απλή, απλό   –> simple
διπλός, διπλή, διπλό –> double
τριπλός                       –> triple
τετραπλός                  –> quadruple
πενταπλός                 –> quintuple
etc

or how many times something is bigger than something else:

διπλάσιος, διπλάσια, διπλάσιο         –> twofold
τριπλάσιος, τριπλάσια, τριπλάσιο  –> threefold
τετραπλάσιος                                      –> fourfold
πενταπλάσιος                                      –> fivefold
δεκαπλάσιος                                         –> tenfold
εκατονταπλάσιος                                –> hundredfold

Of course, we have the adjective “half“: μισός, μισή, μισό

…and we shouldn’t forget that the numbers 1, 3, 4 are also declined:

.

.

ΙΙΙ. Pronouns

Having studied most of the pronouns, we will now learn about three more types:

a. Intensive pronouns
These are:

• ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο (=myself, yourself, etc — as in:  I did it myself, Το έκανα ο ίδιος / She paid him herself, Τον πλήρωσε η ίδια)
• μόνος, μόνη, μόνο + μου / σου / του / της etc (=alone, as in: I went there alone, Πήγα εκεί μόνος μου / She ate it alone, Το έφαγε μόνη της), where the possessive pronoun has to agree in gender, number and case with the person referred to by the adjective μόνος, μόνη, μόνο)

• ποιος, ποια, ποιο (=who?), [plural: ποιοι, ποιες, ποια]
• πόσος, πόση, πόσο (=how much / many?)
• τι (=what?), which is not declined

c. Indefinite pronouns

• ένας, μία, ένα
• κανένας (κανείς), καμία, κανένα (=no one, none)
• καθένας, καθεμία, καθένα (=anybody, anything)
• κάποιος, κάποια, κάποιο (=somebody)
• κάμποσος, κάμποση, κάμποσο (=enough, quite a few)
• άλλος, άλλη, άλλο (=other)
• μερικοί, μερικές, μερικά (=some)

——————————————————

Exercises

1. Complete the table with the appropriate numerals:

2. Translate the following sentences:

Maria took her purse (= η τσάντα) and went for diner (=το δείπνο, το φαγητό).

The phone rang and Lynn ran (=τρέχω) to pick it up (=σηκώνω).

Give me half your apple (= το μήλο), and take this bottle (= το μπουκάλι).

— —

Key to the exercises:

1.

1,452 –> χίλια τετρακόσια πενήντα δύο
.                χιλιοστός τετρακοσιοστός πεντηκοστός δεύτερος
333 –> τριακόσια τριάντα τρία
.             τριακοσιοστός τριακοστός τρίτος
6,084 –> έξι χιλιάδες ογδόντα τέσσερις
.                 εξάκις χιλιοστός ογδοηκοστός τέταρτος
3,105,814 –> τρία εκατομμύρια εκατόν πενήντα χιλιάδες οκτακόσια
.                        τρις εκατομμυριοστός εκατονπεντηκοστάκις χιλιοστός οκτακοσιοστός δέκατος τέταρτος
2,012 –> δύο χιλιάδες δώδεκα
.                δις χιλιοστός δωδέκατος
67 –> εξήντα επτά
.           εξηκοστός έβδομος
20,511 –> είκοσι χιλιάδες πεντακόσια έντεκα
.                   εικοσάκις χιλιοστός πεντακοσιοστός ενδέκατος
2.  

Η Μαρία πήρε την τσάντα της και πήγε για φαγητό.

Το τηλέφωνο χτύπησε Tκαι η Λιν έτρεξε να το σηκώσει.

Δώσε μοτ το μισό σου μήλο και πάρε αυτό το μπουκάλι.

In this lesson, we will complete our exploration into the forms of the Active voice of verbs by learning about

• the Subjunctive mode
• the Imperative mode, and
• the Participle.

Verb Declension – Active voice

Subjunctive mode: While Indicative is the mode of the “real”, of what is (or was, or will be) actually happening, Subjunctive expresses a potentiality, a wish, wonder, etc.

Verbs are preceded by “να“, “για να“, “αν“, “μη(ν)/μήπως“, “όποτε” and other conjunctions (see Lesson 12 for a comprehensive list and their meanings), as well as the language particle “ας” (=let’s), the adverb “ίσως” (=perhaps), etc.

The Subjunctive has three tenses:

The Present and Present Perfect are formed as in the Indicative with only the addition of the appropriate conjunction, particle or adverb before the verb. For example:

Subjunctive, Present 

Subjunctive, Present Perfect

The Simple Past is formed on its own theme, in the likeness of the Simple Future, Indicative:

Subjunctive, Simple Past

As for the Imperative mode, it includes only two tenses:

Imperative, Present

Imperative, Simple Past

As you can see, the ending of the 2nd person in the plural number is formed without an –ε– .

Verbs  like αγαπώ (love) and ωφελώ (benefit), ending in a stressed syllable (-ώ-), form the Imperative as follows:

Imperative, Present

Imperative, Simple Past

…And last, but not least, the Participle:

In the Active voice, the participle expresses manner — e.g.
Πήγα στο σπίτι τρέχοντας. (I went home running.)

It is formed only in the Present tense by combining the root of the verb/word and the ending
-οντας  or -ώντας.

If we would care to see some examples,

ντύν-ω –> ντύνοντας
μαγειρ-εύω –> μαγειρεύοντας
αγαπ-ώ –> αγαπώντας
σκουπ-ίζω –> σκουπίζοντας
νικ-ώ –> νικώντας 

we would notice that

• when the ending of the verb is not stressed (-ω), we use the form –οντας
• if, on the other hand, we’re referring to a verb stressed at the ending syllable (-ώ), then we use the form –ώντας of the participle.

There is another type of Active participle, which we rarely use in Modern Greek. It is formed by the root of the verb and the suffixes -ων, -ουσα, -ον, as in

ενδιαφέρω (Ι present an interest to) which becomes:
ο ενδιαφέρων, η ενδιαφέρουσα, το ενδιαφέρον (=interesting)

This type was more common in Ancient Greek; it is called an adjectival participle and it is usually referred to (and inflected) as an adjective.

————————————-

Exercises

(a) Following the example, find the Subjunctive, Imperative and Present Participle of the verbs:

ακούω –> να ακούω, να ακούσω, να έχω ακούσει // άκουγε, άκου // ακούγοντας

πηγαίνω, βλέπω, λέω, φτάνω, γράφω, διαβάζω, αρχίζω, λείπω, τελειώνω

αγαπώ –> να αγαπώ, να αγαπήσω, να έχω αγαπήσει // αγάπα // αγαπώντας

νικώ, πετώ, πηδώ, κοιτώ, κρατώ, πονώ, πεινώ, βοηθώ, λειτουργώ, χρησιμοποιώ, καλώ, ωφελώ

(b) Why not decline the verbs?

———————————–

Key to the exercise:

πηγαίνω –> να πηγαίνω, να πάω, να έχω πάει // πήγαινε // πηγαίνοντας

βλέπω –> να βλέπω, να δω, να έχω δει // βλέπε, δες // βλέποντας

λέω –> να λέω, να πω, να έχω πει // λέγε, πες // λέγοντας

φτάνω –> να φτάνω, να φτάσω, να έχω φτάσει // φτάνε, φτάσε

γράφω –> να γράφω, να γράψω, να έχω γράψει // γράφε, γράψε // γράφοντας

διαβάζω –> να διαβάζω, να διαβάσω, να έχω διαβάσει // διάβαζε, διάβασε // διαβάζοντας

αρχίζω –> να αρχίζω, να αρχίσω, να έχω αρχίσει // άρχιζε, άρχισε // αρχίζοντας

λείπω –> να λείπω, να λείψω, να έχω λείψει // λείπε, λείψε // λείποντας

τελειώνω –> να τελειώνω, να τελειώσω, να έχω τελειώσει // τελείωνε, τελείωσε // τελειώνοντας

νικώ –> να νικώ, να νικήσω, να έχω νικήσει // νίκα // νικώντας

πετώ –> να πετώ, να πετάξω, να έχω πετάξει // πέτα // πετώντας

πηδώ –> να πηδώ, να πηδήξω, να έχω πηδήξει // πήδα // πηδώντας

κοιτώ –> να κοιτώ, να κοιτάξω, να έχω κοιτάξει // κοίτα // κοιτώντας

κρατώ –> να κρατώ, να κρατήσω, να έχω κρατήσει // κράτα // κρατώντας

πονώ –> να πονώ, να πονέσω, να έχω πονέσει // πόνα // πονώντας

πεινώ –> να πεινώ, να πεινάσω, να έχω πεινάσει // πείνα // πεινώντας

βοηθώ –> να βοηθώ, να βοηθήσω, να έχω βοηθήσει // βόηθα // βοηθώντας

λειτουργώ –> να λειτουργώ, να λειτουργήσω, να έχω λειτουργήσει // λειτούργησε // λειτουργώντας

χρησιμοποιώ –> να χρησιμοποιώ, να χρησιμοποιήσω, να έχω χρησιμοποιήσει // χρησιμοποίησε // χρησιμοποιώντας

καλώ –> να καλώ, να καλέσω, να έχω καλέσει // κάλεσε // καλώντας

ωφελώ –> να ωφελώ, να ωφελήσω, να έχω ωφελήσει // ωφέλησε // ωφελώντας